Nokat
Nokat
Eflatunyñ sandygyny dören deý,
Juda köne dünýäñ gatlarna siñip,
Agtardym-gözledim nämedir bir zat,
Ägirt filosofiýañ deñzine çümüp.
Çöpläp deñziñ täsin merjenlerini,
«Tapdym»- diýip, dür seçemde zemine.
Arşdan owaz geldi «Eý, eleşanym,
Seniñ dünýäñ gör, nähili kemine!»
Bu ses üzdi meniñ merjen monjugym.
Gözüm dikip, zat tapmadym ýazara.
Dünýäñ soñna goýlan nokatjyk ýaly,
Hakydamdan hiç gitmeýän mazara.
Gyzylgül ANNAGYLYJOWA. Goşgular
