Ýöne…
Ýöne…
Meni utanç,
Seni näme saklaýar,
Aýt ahyr, kalba çöken sözleriñ?!
Men seni gam-derde dözüp bilmerin,
Arzymanym, Aýa-Güne dözmezim.
Meni ejap,
Seni näme saklaýar,
Dillensene, giç sataşan armanym?!
Meni aýyplama geleñsizlikde,
Sowulsamam öwrüminde bu ýoluñ.
Menj juda-juda kän zat saklaýar,
Umman ýaly gözleriñe bakmadan!
Belki, hoşlaşarys gyýylyp ýörmän,
Ýa lezzet alýañmy meni ýakmadan.
Ähli zat ýerbe-ýer,
Hemme zat gowluk,
Aýlanyp dur aýlar, günler abadan.
Ýöne saña duşsam, dişleýän hyrçym,
«Dolansadym on ýedime ýañadan!»
Enejan HANGULYÝEWA. Goşgular
