Sadaka dileýän çagaly aýal
Sadaka dileýän çagaly aýal
Gundagly bäbegiñ öñüñe alyp,
Belki utanjyñdan,
bir gysym bolup,
Otyrsyñ günuzyn ýol ýakasynda,
Üst-başyñ eleşan,
Ýüz-gözüñ soluk.
Nätjek-dä, mejbursyñ,
şeýdip gün görýäñ,
Her ötegçä süñklek elleriñ serýäñ,
Görmezlige salyp geçip gidýän bar,
Bar kagyz manatlyk,
Şaýylyk berýän.
Beýle hala salan ne kysmat-durmuş?!
Çaganyñ kakasy nä hudaý urmuş?!
El sermäge mejbur eden enäni,
Ýüzüne köz degsin, bu niçik gurluş!
Seni görüp, gaçdy çydam-kararym,
Al, az görmäweri jübimde barym!
Ile el serib-ä ýöremok welin,
Juda öwerlik däl meñem mydarym.
«Sadakañyz üçin köp-köp sag boluñ!»
Bagtdyr döwlet diläp, göterýäñ goluñ.
Şol zatlary dileýärin saña-da,
Tañry berse, meniñ paýymam alyñ!
Hemra ŞIR. Goşgular
