Günäm haýsy…
Günäm haýsy…

Men bir ýesir, günäm haýsy bilmedim,
Tümlükde ýaşadym, asla gülmedim.
Parh goýdular, ýagty dünýä inemde,
çagalykda arman, solup ölmedim.
Gama batyp ýatyr, ýürek binamyz,
Golumyz bagly how, näme günämiz?
Bir gün ykbal, gursak açsa bizlere,
Aýdyň ýoly tapar, gökde sonamyz.
Doňak aňlar bizi, diri gömdüler,
Gülleriň ömrüni, kesip kemdiler.
Ýesiri kiçeldip, arlaýan ärler,
Eneler mährine, gözün ýumdular.
Güneş kimin, dünýä erkin bakalyň,
Guba gaz, ördek dek ganat kakalyň.
Parhlyk bolmaz, akyl işlän illerde,
Geljek nesli, deňlik suwdan ýakalyň.
«Türkmen gyzy»: durma zora gysylyp,
Bar gulplary açgyn, aňdan asylyp.
Pikirler açylsa synar zynjyrlar,
Deňlik bolsun, zulum bendi kesilip.
Emine TÖRRÜK. Goşgular