Gullar, Lukman atly gul hem olaryñ hojaýyny hakynda hekaýat

GULLAR, LUKMAN ATLY GUL HEM OLARYÑ HOJAÝYNLARY HAKYNDA HEKAÝAT

Birçak Lukman diýilýän bir gul barmyş,
Işi sowuk-sala berjaý kylýarmyş.

Birhili äwmezek, haýal-ýagalmyş,
Ýoldaşlary oñ başyna baýarmyş.

Gullañ hojaýyny günleñ bir güni
Miwe ýygmak üçin ýollapdyr ony.

Beýleki gullañam gidipdir bary,
Miwe ýygmak dälmiş olañ azary.

Datly miwelerden sygnap, doýanlar,
Hojaýyna: "Lukman iýdi" diýenler.

Bu işe dergazap bolan hojaýyn,
Darapdyr Lukmana hut möjek deýin.

Lukman şonda şeýle diýipdir oña:
"Bular ýalan töhmet ýöñkeýär maña.

Hudaýyñ öñünde bular günäli,
Pursat geldi synap göreriñ ýaly.

Biziñ barymyzy synagdan geçir,
Ählimize diñe gyzgyn suw içir.

Soñam: "Bol, ylgañ — diý — baryñyz bile!"
Senem yzymyzdan atyñ debsile.

Bizi ýeke-ýeke ýörenden añtap,
Şeýtseñ, syryñ üsti açylar añsat…"

Hojaýyn hut onuñ aýdyşy ýaly,
Etmeli işlerni edipdir doly.

Gullaryñ ählisin gyssap, kowalap,
Özi-de galmandyr gamçysyn bulap.

Biraz wagtdan soñ miwe iýenler,
Içleriniñ towlaýanyn duýanlar.

Düşüpdir ählisi masgara hala,
Lukman arkaýynmyş bir ala-böle.

Şeýdip, açypdyrlar bu syryñ üstün,
Akyl mekirlikden gelipdir rüstem.

Goşgular