Deprem
Deprem
Gök gürledi, yerler sarsıldı, uyan!
Depremde insanlar perme perişan
Yer dövünüryor, gök çatlıyor, aman!
Depremde insanlar perme perişan.
Duymadığım sesler yerden geliyor.
Doğrulmak, adım atmak zor oluyor
Duvarlar üstüne duvar doluyor
Depremde insanlar perme perişan.
Duvar, eşya ile kapıyla boğuş
Dağılmış her şey sanki bir yok oluş
Kırk saniye sürdü deprem, sallanış
Depremde insanlar perme perişan.
Dışarı atladım, bitkin, kararsız
Gökyüzüne baktım yerden habersiz
Sokaklar doludur, yerliler yersiz
Depremde insanlar perme perişan.
Gökyüzüne baktım bulutsuz gibi
Çığlıktan insanlar umutsuz gibi
Yaralar açıldı, derman az gibi
Depremde insanlar perme perişan.
Muallim Ayhan der deprem yaşadım
Allah kudretini gördüm, yaşadım
Korkuyu, ölümü tattım, yaşadım
Depremde insanlar perme perişan.
(İzmit, 17.08.1999).
Muallim AYHAN BİNGÖL. Goşgular
