Günlerimiz, ömürlermiz ötinçä…
Günlerimiz, ömürlermiz ötinçä…
 Günlerimiz, 
 Ömürlermiz ötinçä 
 Merjen dänesi deý düzülmelidir. 
 Söýgüde 
 duýgular bolmaly inçe, 
 Çala galplyk etseñ, üzülmelidir. 
 Söýginiñ derdine hormat goýmaly, 
 Şo dert bilen önýär tämiz duýgymyz. 
 Biz 
 elmydam 
 hesret çekip söýmeli, 
 Degýän bolsa şol hesrete söýgimiz!
 Ýene howa garalyp, 
 ýagyş çisñäp başlady, 
 Leýlisaçlar eda bilen 
 saçlaryny çöşledi. 
 Beýle pikir etmändim men 
 bu golaýda, bu çakda, 
 Birden agyr oýa batdym 
 ölüm hakda, sen hakda. 
 Oýa batdym: ýoklugymda 
 öñküsi deý ýagar ýagyş, 
 Gunçalañ agzyny açar, 
 aýnamyza çeker nagyş, 
 Dag tarapdan taýyp geler 
 ýaşyl şemal, näzik şemal. 
 Niçik oýa batarsyñ sen 
 meniñ ýoklugymda şo hal. 
 Geldi şonda göz öñüme 
 bir perişan halyñ seniñ, 
 Edil şunky howa ýaly, 
 syýa ýaly şalyñ seniñ. 
 Hesretiñ gara deñzinde 
 gark bolup ýörüşiñ seniñ, 
 Mensiz galan bu dünýäni 
 dowzah deý görüşiñ seniñ. 
 Diýdim şonda öz-özüme: 
 »Eý, ýok zatlañ pikrin eden, 
 Heý, ýary şu halda taşlap, 
 gidip bormy bu dünýeden?»
* * *
 Maña 
 Seniñ gözleriñden gitme ýok. 
 Maña 
 Seniñ sözleriñden gitme ýok. 
 Düşün, bu dünýede soñky güne çen 
 Seniñ şatlyk hem gussaña bagly men.
 Seniñ ýüpek gijeleñden gitme ýok, 
 Seniñ aýdyñ gündizleñden gitme ýok. 
 Bu garagol jahyllykdan giderin, 
 Ol hasaly gojalykdan giderin, 
 Çünki men olardan gitmän bilemok, 
 Emma seniñ ykbalyñdan gitme ýok.
 Men zemin, 
 Sen bolsa ullakan asman, 
 Saçyñy nur edip üstüme dökýäñ. 
 Emma, düşün, läläm, şeýle gün dogar: 
 Saçlaryñ gar bolup üstüme ýagar. 
 Şonda ak saçyñy sylyp ýüzüme, 
 Gararyn belentden ýeriñ ýüzüne.
 Men bir gyzda gözleriñi görerin, 
 Men bir gyzda sözleriñi görerin. 
 Şapakda görerin ㅡ ýañagyñ alyn. 
 Gijede görerin ㅡ ýañagyñ halyn. 
 Synlap ýapraklaryñ ýüzünde derin, 
 Onda seniñ gözýaşyñy görerin.
 Zemin aýlanyp dur. 
 Oñatlyk örän! 
 Hiç bir güýje oñ ýoluny tutma ýok. 
 Dünýäñ her gülünde men seni görýän, 
 Şonuñ üçin bu dünýeden gitme ýok.
* * *
 Sen örtenme aýralykdan, ezizim, 
 Bilýäñ ahyr gylygyny kärimiñ. 
 »Şol gidişi, köwlenmeýär öýüne» 
 Diñip, alyp durma öýüñ tärimin.
 Men ýetmän ölmerin seniñ ýanyña, 
 Bararyn ajalyñ syrtmagyn kertip. 
 Senden näçe menzil daşlaşan bolsam, 
 Şonça-da señ bilen ýaşaryn artyk.
Gurbannazar EZIZOW. Goşgular
