Özümi tapjak

Özümi tapjak ÖZÜMI TAPJAK

Goşlam ýene meni äkidip barýar,
Aýnadakam öňkiler deý ylhamsyz.
Ýol ugrunda terminaldan pul salyp,
Seniň bilen söhbet etdim — ulgamsyz.

Göwni görýänlerem geçmişde galdy,
Degýänem ýok, öz-özüme degmesem.
Adam bolup uçmak isläpdim,
ýöne…
Uçanoga guş diýenleň hemmesem.

Giň dünýäniň bu şäheri dar maňa
Göwräme seretsem — buda kontrast.
(Meniň maňlaýdaş okyjylarmyňam,
setirlerimiňem menden ireni rast.)

Ýerinde ýok eken, bolmasa düýnem
Ýüregimi ýoklajakdym dilleşip.
Bu ýalança geleni-de köp juda,
Heýkelin oturtmaň maňa meňzeşiň.

Kölegämi gyrkyp öýde ýatyrjak,
Beýnimi nyşanlap onlukdan atjak.
Bedenimi ýakjak hindiler deýin,
Hem ozal tapmadyk özümi tapjak. Goşgular