Şahyr, ne tiz gojaldyñ sen?
Şahyr, ne tiz gojaldyñ sen?
Bilbil bolup girdim baga,
Perwaz urdum sola, saga.
Sesim siñdi müñ pudaga.
Diñdi çemen, diñdi gülşen:
— Şahyr, ne tiz gojaldyñ sen?
Köñül berdim müñ agşama,
Perwana dek ýandym şeme.
Gözünden ýaş dama-dama,
Şem-de dile geldi birden:
— Şahyr, ne tiz gojaldyñ sen?
Mejlislere düşdi ýolum,
Ýazlyk aldy sagym-solum.
Diýdim: «Ýatyp dynç alaýyn».
Sowal çykdy her ýürekden
— Şahyr, ne tiz gojaldyñ sen?
Tüpeñ alyp çykdym awa,
Dogdy güneş, güldi howa.
Jerenleri kowa-kowa,
Owaz geldi güllerinden:
— Şahyr, ne tiz gojaldyñ sen?
Weýran köñlüm warak-warak,
Ösdi hazan, düşdi ýaprak.
Dogduk depäm — ene toprak,
Bir ah urdy synasyndan:
— Şahyr, ne tiz gojaldyñ sen?
Düýnem maña öz elinde,
Gül getiren bir gelin-de,
Gözlerinde ýalñyz sowal,
Heýkel kimin dymdy ol — Lal.
Men okadym gözlerinden:
— Şahyr, ne tiz gojaldyñ sen?
Bürgüt bolup ganat açdym,
Zamanlardan zaman aşdym,
Adamlardan alyslaşdym.
Seda geldi ýerden, gökden:
— Şahyr, ne tiz gojaldyñ sen?
Polat synam, döz bu derde,
Güneş batmaz ir säherde.
Adam donly üflisler-de,
Bakyp maña diýr bilkastdan:
— Şahyr, ne tiz gojaldyñ sen?
Saç agardy, emma ýürek
Alawlydyr öñküsi dek
Saç agardy, çekme sen gam,
Eliñdedir entek galam.
Bir söýgülim, bir-de Watan
Bilýärin men asla diýmez:
— Şahyr, ne tiz gojaldyñ sen?
Samat WURGUN.
Azerbaýjançadan türkmençä geçiren: Atajan TAGAN. Goşgular
