Maýmyna öwrülen oglanjyk

MAÝMYNA ÖWRÜLEN OGLANJYK

Işe gitdi hemmeler,
Öýde ýeke galdym men,
Söz beripdim ejeme,
Betlik etjek däldim men.

Emma Myrat geläýdi,
Ýanaşykdy öýümiz.
Myradyňam, meniňem
Oýundady küýümiz.

Ilki birek-birege
Ýassyk zyňşyp oýnadyk.
Ýelekleriň guş ýaly
Daganyny duýmadyk.

Soň oýnadyk kitapdan
Gal ýasap, ýykmaşak.
Şondan soňra oýnadyk
Kim belende bökmeşek.

Böke-böke diwanyň
Sanjy etdik içini.
Soň bejerdik jigimiň
Gurjagynyň saçyny.

Soňra çalja pişigmiň
Murtlaryny gyrdyk biz.
Sabynlabam ýuwjakdyk,
Dyrnar öýdüp gorkduk biz.

Soňra gazan garadan
Ýüzümize çaldyk-da,
Gykuwlaşyp oýnadyk,
Garakçylar bolduk-da.

Garaz Güni ýaşyrdyk,
Gyzyp dürli oýuna.
Iş gutarar çaklary
Myrat gaýtdy öýüne.

Ejem gelip zeýrendi:
— Görseňizläň, baý mun-a!
Bir oňatja oglandy,
Öwrülipdir maýmyna! —

Öýi tertibe salyp,
Zähmet çekip ýadaman,
Öwrüldim men ýene-de
Öňkim ýaly adama.

Ertesi gün ejemjan
Öýkesini bes etdi.
"Indi düzeldim!" diýip,
Mähir bilen esetdi.

"Köp zähmet çeke-çeke,
Adam maýmyndan dörän!"
Diýseler, ynanaýyň,
Şeýle pikir çyn örän!

Hemra ŞIROW.

Çagalar edebiýaty